Ik lees in de kadernota 2026 over een gemeente die moedig de uitdagingen aangaat in aanloop naar een ‘nieuwe financiële werkelijkheid’; beter bekend als het ravijnjaar. Ons college zegt een ‘uitgebalanceerd voorstel’ te doen dat leidt tot een ‘minimaal sluitend financieel beeld voor het jaar 2029’. Maar ik lees vooral een verontrustend fragiele constructie, gebouwd op onzekerheden en verschoven lasten.